φαραγγαίον

Α

(κατά τον Ησύχ.) «τῆς φαρέτρας τὸ κάλυμμα».

[ΕΤΥΜΟΛ. < φάραγξ, -γγος + κατάλ. -αῖον (πρβλ. στηθ-αῖον)].